Nawiązanie miłości. Zaręczyny. 1. WPROWADZENIE DO ROZMOWY MIŁOŚCI (1,1-7). Oblubienica prosi o miłość i sławi wdzięki oblubieńca (1-3); skromnie chwali samą siebie (4-5). Prosi, by mogła obcować z obłubieńccm i otrzymuje zezwolenie (6-7).

1 (Oblubienica.) Niech mię pocałuje pocałunkiem ust swoich, bo lepsze są piersi twe nad wino,

2 woniejące olejkami najwyborniejszymi. Olejek wylany imię twoje, dlatego panienki umiłowały cię.

3 Pociągnij mię! za tobą pobiegniemy do wonności olejków twoich! Wprowadził mię król do pokojów swoich; rozradujemy się i rozweselimy w tobie, wspominając piersi twoje więcej niż wino.

4 Prawi miłują cię. - Czarna jestem, ale piękna, córki jerozolimskie, jak namioty Kedaru, jak skóry Salomona.

5 Nie patrzcie na mnie, że jestem śniada, bo mię opaliło slońce; synowie matki mojej walczyli przeciwko mnie, postawili mię stróżem w winnicach; winnicy mojej nie strzegłam.

6 - Oznajmijże mi ty, którego miłuje dusza moja, gdzie pasiesz, gdzie odpoczywasz w południe, abym się nie poczęła błąkać za trzodami towarzyszów twoich.

7 - (Oblubieniec.) Jeśli się nie znasz, o najpiękniejsza z niewiast, wynijdź i idź za śladem trzód, a paś koźlęta twoje przy budkach pasterskich.

8 (Oblubieniec.) Do jazdy mojej przy wozach Faraonowych przyrównałem cię, przyjaciółko moja!

9 Piękne są jagody lica twego jak synogarlicy, szyja twoja jak klejnoty.

10 Łańcuszki złote uczynimy tobie, srebrem nakrapiane.

11 - (Oblubienica.) Podczas gdy król był w pokoju swoim, nard mój wydał wonność swoją.

12 Snopkiem mirry jest dla mnie mój miły, między piersiami moimi pozostawać będzie.

13 Gronem cypru jest dla mnie mój miły, w winnicach Engaddi.

14 - (Oblubieniec.) Otoś ty piękna, przyjaciółko moja, otoś ty jest piękna, oczy twoje jak gołębicy.

15 - (Oblubienica.) Otoś ty jest piękny, miły mój, i wdzięczny!

16 Łóżko nasze kwiecia pełne.

17 (Oblubieniec.) Belki domów naszych cedrowe, stropy nasze cyprysowe.

1 (Oblubienica.) Jam kwiat polny i lilia padolna.

2 - (Oblubieniec.) Jak lilia między cierniem, tak przyjaciółka moja między córkami.

3 - (Oblubienica.) Jak jabłoń między drzewami leśnymi, tak miły mój między synami. Pod cieniem jego, którego pragnęłam, siedziałam, a owoc jego słodki gardłu memu.

4 (0blubienica.) Wprowadził mię do piwnicy winnej, rozrządził we mnie miłość.

5 Obłóżcie mię kwieciem, obsypcie mię jabłkami, bo mdleję z miłości.

6 Lewa ręka jego pod głową moją, a prawica jego obejmie mię.

7 - (Oblubieniec.) Poprzysięgam was, córki jerozolimskie, przez sarny i przez jelenie połne, abyście nie budziły ani dawały ocknąć się miłej mojej, dokąd sama nie zechce.

8 (Oblubienica.) Głos miłego mego! Oto on idzie, skacząc po górach, przeskakując pagórki;

9 podobny jest miły mój do sarny lub do jelonka. Oto on stoi za ścianą naszą, spoglądając przez okna, patrząc przez kraty.

10 Oto miły mój mówi do mnie: (Oblubieniec.) Wstań, śpiesz się, przyjaciółko moja, gołębico moja, piękna moja, a przyjdź!

11 Bo już zima minęła, deszcz przeszedł i ustał.

12 I ukazały się kwiaty na ziemi naszej, przyszedł czas obrzynania winnic, głos synogarlicy słyszan jest w ziemi naszej;

13 figa wypuściła zielone owoce swoje, winnice kwitnące wydały wonność swoją. Wstań, przyjaciółko moja, piękna moja, a przyjdź!

14 Gołębico moja w rozpadlinach skalnych, w szczelinie parkanu, ukaż mi oblicze twoje, niechaj głos twój zabrzmi w uszach moich; albowiem głos twój wdzięczny, a obiicze twoje piękne.

15 - (Oblubienica.). Pojmajcie nam liszki małe, które niszczą winnice, bo winnica nasza zakwitła!

16 Miły mój dla mnie, a ja dla niego, który się pasie między liliami,

17 póki dzień nie wionie chłodem i nie przeminą cienie.

18 Wróć się, bądź podobny, miły mój, do sarny i do jelonka na górach Beter!

1 (Oblubienica.) Na łóżku moim w nocy szukałam tego, którego miłuje dusza moja; szukałam go, lecz nie znalazłam.

2 Wstanę i obiegnę miasto po ulicach i po rynkach szukać będę tego, którego miłuje dusza moja. Szukałam go, lecz nie znalazłam.

3 Znaleźli lnię stróże, którzy strzegą miasta: "Czy widzieliście tego, którego miłuje dusza moja?"

4 Zaledwie odeszłam od nich, znalazłam tego, którego miłuje dusza moja. Pojmałam go i nie puszczę, aż go wprowadzę do domu matki mojej i do komory rodzicielki mojej.

5 - (Oblubieniec.) Poprzysięgam was, córki jerozolimskie, przez sarny i jelenie polne, abyście nie budziły ani dawały ocknąć się miłej, dokąd sama nie zechce!

6 (Lud.) Któraż to jest, co wstępuje przez puszczę jak słup dymu z wonności mirry i kadzidła i wszelkiego proszku aptekarskiego?

7 Oto łoże Salomona sześćdziesięciu mężnych obstąpiło z najmężniejszych Izraela,

8 wszyscy trzymający miecze i wyćwiczeni w boju; każdego miecz przy boku jego dla strachów nocnych.

9 - Lektykę uczynił sobie król Salomon z drzewa Libanu;

10 filary jej poczynił srebrne, poręcze złote, siedzenie szkarłatne, środek jej wysłał miłością dla córek jerozolimskich.

11 Wynijdźcie i oglądajcie, córki Syjońskie, króla Salomona w koronie, którą go ukoronowała matka jego w dzień zrękowin jego i w dzień wesela serca jego.

1 (Obdubieniec.) O jakżeś piękna, przyjaciółko moja, o jakżeś piękna! Oczy twoje gołębie, oprócz tego, co się wewnątrz tai. Włosy twoje jak stada kóz, które zstąpiły z góry Galaad.

2 Zęby twoje jak trzody owiec postrzyżonych, które wyszły z kąpieli, każda mająca po dwojgu jagniąt, a niepłodnej nie masz między nimi.

3 Jak wstęga karmazynowa wargl twoje, a wymowa twoja wdzięczna. Jak płatek jabłka granatowego, tak jagody twoje, oprócz tego, co się wewnątrz tai.

4 Szyja twoja jak wieża Dawidowa, którą zbudowano z szańcami; tysiąc tarcz wisi na niej, wszystka broń mocarzów.

5 Dwoje piersi twoich jak dwoje bliźniątek u sarny, które się pasą między liliami.

6 Póki dzień nie nadejdzie, a nie nachylą się cienie, pójdę do góry mirry i do pagórka kadzidła.

7 Wszystka jesteś piękna, przyjaciółko moja, i nie ma w tobie zmazy.

8 (Oblubieniec.) Pójdźże z Libanu, oblubienico moja, pójdź z Libanu, pójdź! Będziesz koronowana z wierzchołka Amany, z wierzchołka Saniru i Hermonu, z legowisk lwich, z gór rysiów.

9 - Zraniłaś serce moje, siostro moja, oblubienico, zraniłaś serce moje jednym okiem twoim i jednym włosem szyi twojej.

10 Jak piękne są plersi twoje, siostro moja, oblubienico! Piękniejsze są piersi twe niż wino, a wonność olejków twoich niż wszystkie wonności.

11 Plastrem miodu kapiącym wargi twoje, oblubienico, miód i mleko pod językiem twoim, a wonność szat twoich jak wonność kadzidła.

12 - Ogrodem zamkniętym siostra moja, oblubienica, ogrodem zamkniętym, zdrojem zapieczętowanym.

13 Szczepy twoje są sadem granatów z owocami jabłek.

14 Cypry z nardem, nard i szafran, trzcina wonna i cynamon ze wszystkimi drzewami libańskimi, mirra i aloes, ze wszystkimi przedniejszymi olejkami.

15 Zdrój ogrodów, studnia wód żywych, które płyną pędem z Libanu.

16 - (Oblubienica.) Wstań, wietrze północny, i przyjdź, wietrze z południa, przewiej ogród mój, a niech płyną wonności jego!

1 Niech przyjdzie miły mój do ogrodu swego i niech je owoce jabłek jego! (Oblubieniec.) Przyszedłem do ogrodu mego, siostro moja, oblubienico, zebrałem mirrę moją z wonnymi ziołami mymi, jadłem plastr z miodem moim, piłem wino moje z mlekiem moim. Jedzcież, przyjaciele, i pijcie, a popijcie się, najmilsi!

2 (Oblubienica.) Ja śpię, lecz serce moje czuwa. Głos miłego mego kołaczącego: (Oblubieniec.) Otwórz mi, siostro moja, przyjaciółko moja, gołębico moja, niepokalana moja, bo głowa moja pełna jest rosy, a kędziory moje kropli nocnych!

3 - (Oblubienica.) Złożyłam suknię moją, jakże ją mam oblec? Umyłam nogi moje, jakże je mam skalać?

4 Miły mój wyciągnął rękę swą przez otwór, a wnętrzności moje zadrżały za dotknięciem jego.

5 Wstałam, aby otworzyć miłemu memu; ręce moje kapały miną, a palce moje były pełne mirry co najwyborniejszej.

6 Zaworę drzwi moich otworzyłam miłemu, ale on był odszedł i minął. Dusza moja rozpłynęła się, gdy mówił; szukałam, a nie znalazłam go, wołałam, a nie odpowiedział mi.

7 - Znaleźli mię stróże, co chodzą po mieście, pobili mię i zranili mię, wzięli płaszcz mój ze mnie stróże murów.

8 - Poprzysięgam was, córki jerozolimskie, jeśli znajdziecie miłego mego, abyście mu oznajmiły, iż mdleję z miłości.

9 - (Dziewice.) Jakiż jest miły twój nad miłego, o najpiękniejsza między niewiastami ? Jakiż jest miły twój nad miłego, żeś nas tak poprzysięgła ?

10 (Oblubienica.) Miły mój jest biały i rumiany, wybrany z tysięcy.

11 Głowa jego to złoto najlepsze, włosy jego jak latorośle palmowe, czarne jak kruk.

12 Oczy jego jak gołębice nad strumieniami wód, wymyte w mleku i siedzące nad pełnymi potokami.

13 Policzki jego jak grządki wonnych ziół, zasadzone przez aptekarzy, wargi jego lilie, kapiące mirrą przednią.

14 Ręce jego utoczone ze złota, pełne hiacyntów, brzuch jego z kości słoniowej, pokryty szafirami.

15 Golenie jego to słupy marmurowe, które postawiono na podstawach złotych. Postać jego jak Liban, wyborny jak cedry.

16 Gardło jego najsłodsze i cały jest ujmujący. Taki jest miły mój i to jest przyjaciel mój, córki jerozolimskie.

17 (Dziewice.) Gdzież poszedł miły twój, o najpiękniejsza między niewiastami? Gdzie się obrócił miły twój? a będziemy go szukać z tobą.

1 (Oblubienica.) Miły mój zstąpił do ogrodu swego, do grządki wonnych ziół, aby się paść w ogrodach i lilie zbierać.

2 Ja dla miłego mego, a dla mnie miły mój, który się pasie między liliami.

3 - (Oblubieniec.) Piękna jesteś, przyjaciółko moja, wdzięczna i ozdobna jak Jeruzalem, straszna jak wojska uszykowane porządnie!

4 Odwróć oczy twoje ode mnie, bo te sprawiły, żem odleciał. Włosy twoje jak trzoda kóz, które się ukazały z Galaadu.

5 Zęby twoje jako trzoda owiec, które wyszły z kąpieli, wszystkie mające po dwojgu jagniątek, a niepłodnej nie masz między nimi.

6 Jak skórka jabłka granatowego, tak jagody twoje, oprócz tego, co się w tobie ukrywa.

7 Sześćdziesiąt jest królewskich żon i osiemdziesiąt nałożnic, a panien nie masz liczby:

8 jedna jest gołębica moja, doskonała moja, jedynaczka matki swojej, wybrana rodzicielki swojej! Widziały ją inne córki, i jako najszczęśliwszą wysławiały, królewskie żony i nałożnice, i chwaliły ją:

9 "Któraż to jest, która idzie jak zorza powstająca, piękna jak księżyc, wybrana jak słońce, ogromna jak wojska uszykowane porządnie ?"

10 (Oblubienica.) Zstąpiłam do ogrodu orzechowego, aby oglądać jabłka na dolinach i zobaczyć, czy zakwitła winnica i czy rozwinęły się jabłka granatu.

11 Nie wiedziałam, dusza moja zatrwożyła mię dla wozów Aminadaba.

12 - (Orszak oblubieńca). Wróć się, wróć się, Sulamitko, wróć się, wróć się, abyśmy na cię patrzyli!

1 Cóż ujrzysz na Sulamitce, jeno hufce wolenne? - Jakże są piękne kroki twoje w trzewikach, córko książęca! Stawy ud twoich są jak naszyjniki, zrobione ręką mistrza.

2 Pępek twój jako czara toczona, która nigdy nie jest bez napoju. Brzuch twój jak bróg pszenicy otoczony liliami.

3 Dwoje piersi twoich jak dwoje małych bliźniąt sarnich.

4 Szyja twoja jak wieża z kości słoniowej. Oczy twoje jak sadzawki w Hesebonie, które są przy bramie córki mnóstwa. Nos twój jak wieża Libanu, zwrócona ku Damaszkowi.

5 Głowa twoja jak Karmel, a warkocze głowy twojej jak purpura królewska zwinięta na cewki.

6 Jakżeż piękna i jak wdzięczna, najmilsza, w rozkoszach!

7 Twój wzrost podobny jest do palnly, a piersi twoje do gron winnych.

8 - (Oblubieniec). Rzekłem: Wstąpię na palmę i uchwycę owoce jej; i będą piersi twoje jak grona winnicy, a wonność ust twoich jak jabłek.

9 Gardło twoje jak najlepsze wino... (0Blubienica)...godne miłego mego do picia, warg też i zębów jego do smakowania.

10 Ja należę do miłego mego i do mnie pragnienie jego.

11 (Oblubienica.) Przyjdź, miły mój, wynijdźmy na pole, mieszkajmy we wsiach!

12 Rano wstawajmy do winnic, oglądajmy, czy kwitnie winnica, czy kwiecie zawiązuje się w owoc, czy kwitną jabłka granatu; tam tobie dam piersi moje. Mandragory wydały woń.

13 W bramach naszych wszelakie jabłka, nowe i stare, miły mój, zachowałam dla ciebie.

1 Któż mi da ciebie jako brata mego, ssącego piersi matki mojej, abym cię znalazła na dworze i całowała cię, i by mną już nikt nie gardził?

2 Pojmam cię i wprowadzę do domu matki mojej, tam mię będziesz uczył; a dam ci napój z wina zaprawionego i moszcz z jabłek granatowych moich.

3 Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obejmuje mię.

4 - (Oblubieniec). Poprzysięgam was, córki jerozolimskie, nie obudzajcież ani nie dajcie się ocknąć miłej, póki sama nie zechce.

5 (Lud.) Któraż to jest, która wstępuje z puszczy, opływająca rozkoszami, oparta o miłego swego? - (Oblubieniec.) Pod drzewem jabłoni wzbudziłem cię; tam naruszona została matka twoja, tam zgwałcona była rodzicielka twoja.

6 - (Oblubienica.) Przyłóż mię jako pieczęć do serca twego, jako pieczęć do ramienia twego; bo mocna jest jak śmierć miłość, twarda jak otchłań jest zazdrość; pochodnie jej pochodnie ognia i płomieni.

7 Wody mnogie nie mogły ugasić miłości i rzeki nie zatopią jej; choćby człowiek dał wszystką majętność domu swego za miłość, wzgardzi nią jako nicością.

8 (Bracia.) Siostra nasza mała i piersi nie ma; cóż uczynimy siostrze naszej w dzień, w który będą mówić do niej?

9 Jeśli jest murem, zbudujemy na niej baszty srebrne, jeśłi jest drzwiami, spójmy je deskami cedrowymi.

10 - (Oblubienica.) Ja jestem murem, a piersi moje jako wieża, odkąd stałam się u niego taką, która pokój znalazła.

11 - (Bracia.) Winnicę miał Spokojny w owej, którá ma ludy; poruczył ją stróżom, mąż przynosi za owoc jej tysiąc srebrr1ików.

12 - (Oblubieniec.) Winnica moja przede mną jest. Tysiąc dla ciebie, Spokojny, a dwieście dla tych, którzy strzegą owoców jej.

13(Oblubieniec.) Ty, która przebywasz w ogrodach, przyjaciełe słuchają: daj mi usłyszeć głos twój.

14 - (Oblubienica.) Uciekaj miły mój, a bądź podobny do sarny i do jelonka na górach ziół wonnych!