Nieubłagana Wisło, prózno wstrz±sasz rogi,
Próżno brzegom gwałt czynisz i hamujesz drogi;
Nalazł fortel król August, jako cię miał pożyć
A ty musisz tę swoję dobr± my¶l położyć,
Bo krom wioseł, krom prumów już dzi¶ such± nog±
Twój grzbiet nieujeżdżony wszyscy deptać mog±.
Lektury - główna